سحابی روزت

سحابی روزت به طور کلی:

•       فاصله از ما:4500 سال نوری

•       عرض و پهنا:13^10*6/4 کیلومتر

•       جرم:10000 برابر جرم خورشید

•       Dec :04d 55m +

•       Ra :06h 32m

درون این سحابی یک خوشه ی باز ستاره ای وجود دارد که عمدتا از ستارگان گروه O وB تشکیل شده است و نام آن NGC2244 می باشد.سن این خوشه هم 4 میلیون سال است.این خوشه را اولین بار جان فلامستید(John Flamstid )در سال 1960 کشف کرد. ستارگان درون این خوشه بسیار داغ و پرجرم اند و خیلی زود از بین خواهند رفت(5تا 10 میلیون سال).

فروسرخ:

در لبه ها ی این سحابی  ستاره ای جوان وجود دارد که نور فروسرخ ساطع می کند و نام آن AFGL961 است و در آخرین مراحل تشکیل ستاره ای به سر می برد.

منجمان ستارگان بسیار داغ را علامت زده اند تا مشخص کنند که در چه مناطقی سیارات ستارگان سردتر در خطر انفجار توسط این ستارگان بسیار داغ را دارند.

فرابنفش:

نور فرابنفش منتشر شده از ستاره های داغ باعث درخشش پیرامون سحابی می شود.این نور پر انرژی که در ستاره های داغ وجود دارد،الکترونهای اتمهای هیدروژن را به بیرون رانده و به این ترتیب باعث یونیزاسیون ابرهای عظیم گازی هیدروژن موجود در اطراف خوشه شوند.اگر الکترونها یک فوتون با انرژی بالاتر از eV 6/13 جذب کنند که این انرژی برابر است با 18^10*179/2 ژول و در طول موج UV قرار دارد،باعث ساطع کردن نور قرمز می شود و ما آن را به شکل گل قرمز می بینیم.

بادهای داغ ستاره ای که از ستاره های داغ پرتاب می شوند،باعث تهی شدن مرکز سحابی شده و ایجاد حفره ای می نماید که توسط یک لایه از گاز و غبار از بقیه ی قسمتها جدا می گردند.Flux فوتونهای UV با فاصله ی آن از ستاره طبق فرمول(1/d^2 ) کاهش میابد.بنابراین پروتونهای دور از ستاره می توانند الکترونها را دوباره به دست آورند تا اتمهای هیدروژن را بسازند.

eV=electron Volt

 نور فروسرخ(دو عکس پایین)

نور مرئی(دو عکس بالا)

 

نور مرئی(رنگ قرمز=هیدروژن و                      اشعه ی ایکس

رنگ سبز=سولفور و رنگ آبی =اکسیژن)